اختلال شخصیت پارانویایی

یافته های روان شناسی نشان داده است که اختلال های شخصیت با سختی های اوایل زندگی رابطه ای محکم داشتند. بدرفتاری یا غفلت دوران کودکی به طور معنادار با خطر بالاتر اختلال شخصیت مرتبط بود: پارانویایی؛ ضد اجتماعی، مرزی، خود شیفته، وابسته و وسواس فکری _ عملی . برخی از اختلال های شخصیت به طور ویژه با بدرفتاری یا غفلت دوران کودکی مرتبط بودند. برای مثال، کودکانی که بدرفتاری یا غفلت را تجربه کردند، در مقایسه با کسانی که سابقه بدرفتاری یا غفلت نداشتند. ۱۸ برابر بیشتر احتمال داشت که اختلال شخصیت خود شیفته پیدا کنند. و بیش از ۶ برابر بیشتر احتمال داشت دچار اختلال شخصیت پارانوئید،مرزی یا وابسته باشند. سبک فرزندپروری پیش بینی کننده اختلال های شخصیت می باشد.فرزندانی که سبک های والدینی آزاردهنده و بی عاطفه را تجربه کردند نسبت به آنهایی که این سبک های والدینی را تجربه نکردند، چندین برابر احتمال داشت که یک اختلال شخصیت پیدا کنند.

 

 

اختلال شخصیت پارانویایی

وجود 4 مورد یا تعداد بیشتری از نشانه های زیر حاکی از بی اعتمادی و بدگمانی از اوایل بزرگسالی در موقعیت های مختلف :

1- بدگمانی فراگیر درباره صدمه دیدن ، فریب خوردن یا مورد سوِ استفاده قرار گرفتن.

2- تردیدهای بی دلیل درباره وفاداری یا قابل اعتماد بودن دوستان یا اطرافیان

3- بی میلی در اعتماد کردن به دیگران به دلیل بدگمانی

4- گرایش به پیدا کردن معانی پنهانی در رفتارهای بی ضرر و بی خطر دیگران

5- کینه به دل گرفتن به خاطر اشتباهات تصوری

6- واکنش های خشمیگانه به حملات ادراک شده دیگران به شخصیت یا اعتبار خود

7- بدگمانی بی دلیل به وفاداری شریک زندگی

 

منبع :