پرخاشگری کودک چرا ایجاد می شود و راهکار رفع آن چیست؟
درست است که اکثر کارها و گفتار کودکان برای شما شیرین و دلچسب است اما گاهی اوقات ناله ها و پرخاشگری های مداوم آن ها ما را دیوانه می کند. بچه ها گاهی اوقات تمایل دارند که دیگران را سرزنش کنند، زیرا هنوز در تمرین خود کنترلی مهارت ندارند. این کودکان اغلب فاقد مهارت های ارتباطی برای بیان رابطه مسالمت آمیز خود هستند.
در مجموع، این موضوع در روان شناسی رفتار پرخاشگرانه کودک برچسب گذاری شده است. پرخاشگری کودک اغلب ناخواسته است. در واقع، اغلب ابزار کودک برای تثبیت خود است. والدین بدون شک می توانند فرزندان سرکش خود را آرام کنند. آن ها فقط باید از چند راه آزمایش شده و روانشناسان باتجربه کمک بگیرند. شما می توانید برای برقراری ارتباط بهتر با کودک خود از مشاوران و روانشناسان برتر کلینیک روژمان راهنمایی و مشاوره دریافت نمایید.
روانشناسی پرخاشگری کودک چیست؟
روانشناسان رفتارهای پرخاشگرانه را به درستی تعریف کرده اند. اقداماتی است که به قصد آسیب رساندن به شخص دیگری انجام می شود. با این حال، در مورد یک کودک، هدف او باید در نظر گرفته شود. علاوه بر این، در نظر گرفتن و مقایسه پیامدهای اعمال آن ها امری مسلم است. زیرا هر کودکی همبازی خود را به قصد آسیب رساندن به او به داخل زمین هل نمی دهد. بلکه ممکن است کودک نتوانسته منظورش را برساند و برخورد پرخاشگرانه با کودک دیگر داشته است. بنابراین، رفتار پرخاشگرانه کودک در دو جهت تقسیم می‌شود که یکی پرخاشگری ابزاری و دیگری تهاجم خصمانه است.
پرخاشگری ابزاری اغلب هدف خاصی برای رسیدن به آن دارد. پرخاشگری ابزاری بیشتر در میان کودکان بسیار خردسال دیده می شود. هر کودکی که در پارک یا زمین بازی، قصد بازی داشته باشد آن را می داند. یک توضیح احتمالی این است که کودکان خردسال فاقد توانایی های زبانی و اجتماعی هستند. از این رو، کودکان پرخاشگری ابزاری را ضروری می دانند. این امر به آن ها کمک می کند تا ادعای خود را مطرح کنند و حقوق خود را تثبیت کنند. از سوی دیگر، پرخاشگری خصمانه، صرفاً برای لذت بردن، باعث آسیب های مورد نظر می شود. متأسفانه هر روز می توانیم موارد زیادی از حملات مخرب را مشاهده کنیم. به عنوان مثال، وقتی کودکی با نام های بی ادبانه دیگری را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد.
علل رفتار پرخاشگرانه کودک چیست؟
پرخاشگری در کودکان می تواند نشانه ای از انواع مسائل اساسی باشد. علاوه بر این، داشتن آن برای طیف وسیعی از اختلالات روانپزشکی رایج است. برخی از مشکلات اساسی پزشکی و موقعیت های زندگی نیز می توانند باعث پرخاشگری شوند. از این رو، اولین قدم در درمان پرخاشگری این است که بفهمیم چه چیزی باعث آن شده است. این همان چیزی است که روان شناسی رفتار پرخاشگرانه کودک پیشنهاد می کند. عوامل مختلفی باعث پرخاشگری کودک می شود. این ها را می توان به دسته های متعددی طبقه بندی کرد. چهار عامل روانشناختی که می توانند باعث پرخاشگری کودک شوند عبارتند از:
- مسائل خشم
- سرخوردگی
- محیط پر استرس
مسائل خشم
بسیاری از اقدامات پرخاشگرانه کودک ناشی از مسائل خشم است. در نتیجه، مسائل خشم کودک ناشی از عدم آگاهی از مکانیسم های مقابله ای مناسب است. اغلب، کودکان خردسال در محیط مدرسه توسط بچه های دیگر مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. این بی ثباتی و توهین روانی باعث تأثیر منفی مزاج می شود. علاوه بر این، یک سبک تربیتی خشن یا اجباری می تواند تأثیر روانی نامطلوبی بر کودک داشته باشد. کودکانی که استرس تسکین ناپذیر دائمی دارند، مشکلات خشم دارند. این موضوع یک جنبه اثبات شده روانشناسی رفتار پرخاشگرانه کودک است.
سرخوردگی
پرخاشگری را می توان در کودکانی که با مشکلات شناختی مواجه هستند مشاهده کرد. کودکان مبتلا به اختلالات هوشی از جمله اوتیسم، در این دسته قرار می گیرند. کودکانی که دارای اختلال شناختی هستند، انتقال احساسات خود را دشوار می دانند.
بنابراین، کودکان مبتلا به این بیماری های شناختی ممکن است پرخاشگر شوند. معمولاً به این دلیل است که آن ها در مقابله با مسائل مختلف مشکل دارند. در نتیجه، ممکن است احساس اضطراب یا تحریک کنند. وضعیت آن ها بیشتر تشدید می شود، زیرا آن ها راه حلی برای ابراز وجود ندارند. بنابراین، آن ها به دلیل ناامیدی تمایل به سرکوب دارند. در نتیجه، پرخاشگری نیز می تواند مظهر تکانشگری باشد.
محیط پر استرس
روانشناسی رفتار پرخاشگرانه کودک بیان می کند که رشد روانی کودک در محیط های پر استرس مختل می شود. قرار گرفتن در معرض خشونت در خانه و اجتماع می تواند باعث ایجاد پرخاشگری در کودک شود.
مطالب مرتبط:
مدیریت خشم در کودکان
دلایل پرخاشگری نوجوان
راهکارهای برخورد مناسب با نوجوان پرخاشگر
راهکارهای برخورد مناسب با پرخاشگری کودک
زمان هایی وجود دارد که کودک در مواقعی از روز پرخاشگری دارد اما مواقع دیگری هم رفتار مناسب از خودش نشان می دهد که نیازمند توجه مناسب از طرف شماست تا آن رفتار در کودک تقویت شود. و یا برخی رفتارها و تنبیه های والدین است که منجر به بروز پرخاشگری در کودک می شود. در ادامه به بیان چند مورد از راهکارهای رفتار مناسب با کودک اشاره می کنیم:
به رفتار خوب پاداش دهید
توجه و تمجید از رفتار مناسب و غیر پرخاشگرانه فرزندتان کار بسیار خوبی است. به فرزندان خود بگویید که به خاطر رفتار خوبشان به آن ها افتخار می کنید. به علاوه، برای تقویت عشق به خود، چیزی مانند «شما باید به خودتان افتخار کنید» بگویید، زیرا کودکان به این اطمینان نیاز دارند که والدینشان به آن ها افتخار می کنند. در نتیجه سیستم پاداش، حس درونی ارزش خود را پرورش می دهد.
از رفتار پرخاشگرانه خودداری کنید
لحظه ای که کنترل احساسات خود را از دست می دهید همان لحظه ای است که فرزندتان متوجه می شود که موفق بوده است. بنابراین، حتی زمانی هایی که خیلی سخت است، حفظ آرامشتان و تلاش برای از کوره در نرفتن ضروری است. برخی از کودکان معتقدند که توجیه کارشان برای هر کاری قابل قبول است چون آنها کودک هستند. در نتیجه توجه منفی ممکن است باعث ایجاد رفتار پرخاشگرانه کودک شود. حتی کوچک ترین تلاش کودک برای رفتار مناسب نیز شایسته تحسین است. تمام تلاش خود را برای انجام ندادن هرگونه رفتار ناخوشایند به کار ببندید.
سخن آخر در رابطه با پرخاشگری کودک
بهترین استراتژی برای جلوگیری از رفتار پرخاشگرانه کودک، فراهم کردن یک محیط با ثبات است. هر کودکی به یک خانه ی امن، با نظم و انضباط و محبت آمیز نیاز دارد. همچنین، کودکان نیاز به نظارت تمام وقت دارند. بگذارید بچه ها بدانند که پرخاشگری در خانه یا جای دیگر قابل تحمل نیست. علاوه بر این، والدین نیز باید نظرات خود را در مدرسه از طریق معلمان دریافت کنند. معلمان می توانند درباره رفتار فرزندانشان در مدرسه بازخورد ارائه دهند.
گاهی اوقات، والدین ممکن است نتوانند این وضعیت را مدیریت کنند. در چنین مواردی از مربی کمک بگیرید. سپس می توانند ضرورت بیان احساسات خود را از طریق کلمات به نوجوان بیاموزند. با این حال، رفتار پرخاشگرانه ممکن است با وجود بهترین تلاش شما ادامه یابد. در این صورت توصیه می شود از متخصصان کودک کلینیک روژمان در این زمینه مشاوره بگیرید یا این دوره را در زمینه روانشناسی کودک و رشد سلامت روان بگذرانید.