اختلال تیک عصبی در کودکان چگونه است؟
تیک های عصبی که بخشی اختلالات عصبی هستند، حرکات و یا صداهای ناگهانی و تکراری هستند که افراد به طور غیر ارادی تولید می کنند. تیک های عصبی به طور معمول کودکان مدرسه ای را تحت تأثیر قرار می دهند که اغلب از سنین نوپایی و ابتدایی شروع می شوند. از هر هشت کودک مدرسه ای یک نفر در یک مقطع زمانی کوتاه تحت تأثیر تیک عصبی سندرم تورت(TS) قرار می گیرد (یا اختلال تیک موقت). اگر برای اطلاعات بیشتر درباره تیک عصبی در کودکان نیاز به راهنمایی و مشاوره دارید می توانید با متخصصان کلینیک روژمان مشورت کنید.
اختلال تیک عصبی در کودکان
حملات تیک عصبی بیش از یک سال (اختلال تیک مزمن) در حدود یک کودک از هر 100 کودک رخ می دهد. در این کودکان، تیک ها در حدود 10 تا 12 سالگی بیشتر دردسرساز هستند، اما به طور معمول در سال های نوجوانی یا اوایل بزرگسالی بهبود می یابند. حدود 50 درصد از جوانان مبتلا به تیک های مزمن، بروز آن تیک ها را در بزرگسالی بیشتر می کنند و بیشتر آن ها تجربه ی تیک عصبی را از دوران کودکی تجربه می کنند.
علائم و نشانه های تیک عصبی کودک
تیک های عصبی کودک از نوع حرکتی، حرکاتی هستند که می توانند هر قسمتی از بدن را تحت تاثیر قرار دهند، به ویژه صورت، چشم ها، سر و شانه ها. هر حرکتی می تواند یک تیک باشد و حرکت بدون دلیل یا هدف مشخص انجام می شود. تیک های آوایی، که صدا تولید می کنند، می توانند شامل هر چیزی از صاف کردن گلو، بوییدن، جیرجیر کردن تا کلمات یا حتی عبارات باشند.
این مدل از تیک های عصبی اغراق آمیز و خارج از زمینه به نظر برسند. تیک ها می آیند و می روند و می توانند در طول زمان تغییر کنند و حتی یک تیک عصبی می تواند با شروع دیگری متوقف شود. تیک ها در هنگام احساسات قوی مانند استرس، عصبی بودن، هیجان یا خستگی افزایش یابند.
این تیک ها به طور معمول پیشنهاد پذیر هستند، به این معنی که صحبت در مورد تیک ها و جلب توجه به آن ها باعث افزایش وقوع آن ها می شود.
این می تواند استرس و تکرار تیک ها را برای کودک افزایش دهد. برخی افراد می توانند تیک های خود را برای مدت کوتاهی سرکوب کنند، حتی اگر غیر ارادی باشند. انجام این کار برای مدت طولانی می تواند سخت باشد و ممکن است تیک های بیشتری بعد از آن ظاهر شود. به طور کلی، تیک ها در زمان تمرکز روی آنها فعال تر می شوند.
چه چیزی باعث ایجاد تیک عصبی می شود؟
ما به طور کامل علت اصلی تیک ها را درک نمی کنیم. عوامل پیچیده ژنتیکی و عصبی زیستی وجود دارد و اگر یکی دیگر از اعضای خانواده نیز تیک داشته باشد، شایع تر است. مهم است که به یاد داشته باشید تیک های عصبی اگر فعال نباشند چندان مضر نیستند.
تیک های عصبی چگونه تشخیص داده می شود؟
اختلال های تیک عصبی توسط متخصص اطفال یا متخصص مغز و اعصاب تشخیص داده می شود. هیچ آزمایشی برای تشخیص تیک عصبی لازم نیست. متخصص اطفال یا متخصص مغز و اعصاب شما ممکن است از شما بخواهد که حرکاتی را که فرزندتان انجام می دهد، توصیف یا تقلید کنید. آن ها از فرزند شما درباره تجربه تیک های عصبی می پرسند. تماشای فیلم های خانگی نیز می توانند برای تشخیص مفید باشند. برخی از اقدامات کلی مفید عبارت هستند از:
- عدم جلب توجه به تیک های عصبی کودک در هنگام وقوع
- واکنش نشان ندهید و فعالانه آن ها را نادیده بگیرید
- اطمینان از خواب کافی و پیروی از یک برنامه خواب منظم برای جلوگیری از خستگی
- توافق با کودک برای تعیین یک عادت جدید به جای تیک کودک به روشی که با آن راحت باشد.
- فراهم کردن مکانی ساکت و امن برای کودک.
- بهتر است کودک در زمانی که احساس نیاز به رهاسازی تیک عصبی دارد، استراحت کوتاهی داشته باشید.
- اگر کودک با انجام دادن یک فعالیت استرس زا دچار تیک عصبی می شود، انجام آن فعالیت را به زمان دیگری موکول کنید.
- هدایت کودک و افراد دچار اختلال تیک عصبی برای ایجاد خودآگاهی از سطوح استرس و استفاده از تکنیک های ذهن آگاهی.
این مرحله آخر ممکن است شامل تمرینات تنفس عمیق، رنگ آمیزی یا گوش دادن به موسیقی و بازی درمانی کودک باشد.
سخن آخر
تیک عصبی یا سندرم تورت که به طور معمول از دوران کودکی پدیدار می شود، می تواند در بزرگسالی سبب آسیب و اذیت کودکان شود. اگر در خانواد و یا بستگان شما کودکی وجود دارد که نیاز به راهنمایی برای تشخیص و بهبود توسط روانشناس متخصص است، مشاوران باتجربه کلینیک روژمان توانسته اند بهترین مشاوره و خدمات را به شما عزیزان ارائه دهند.